رینگ پیستون چیست؟

برای آنکه تصور درستی از رینگ و پیستون داشته باشید به مثال ساده زیر توجه کنید. در نظر بگیرید که یک قوطی کنسرو ماهی را به سطح صافی مثل یک تکه فلز ، شیشه آینه‌ای و… تکیه دهید حال از کنار به محل تماس قوطی و سطح نگاه کنید مشاهده خواهید نمود که قوطی کنسرو از لبه‌های فوقانی و تحتانی که مقداری برجسته‌تر است به سطح مذکور چسبیده است و مابقی ته قوطی با کمی فاصله نسبت به سطح صاف قرار دارد. در واقع رینگ‌های پیستون همان برجستگیها می‌باشند و بدنه قوطی هم به مشابه بدنه پیستون.

وظیفه رینگ‌های پیستون

در استفاده از رینگ‌ها در ساختمان پیستونها یک سری اهداف دنبال می‌شود که اهم آنها عبارتند از:

1. کاهش سطح تماس میان پیستون و جداره سیلندر تا حداقل ممکن
2. نگهداری و حفظ تراکم در قسمت فوقانی پیستون
3. جلوگیری از اصطکاک و ممانعت از فرسودگی بیش از حد
4. کنترل روغن و روغنکاری در فاصله بین دیواره سیلندر و پیستون
5. انتقال حرارت از پیستون به دیواره سیلندر

ساختار رینگ‌های پیستون

رینگ‌های پیستون از جنس چدن خاکستری ساخته می‌شوند، زیرا فلزی است مقاوم که در برابر گرما حساسیت کمی از خود نشان می‌دهد و در ضمن دارای قابلیت ارتجاعی خوبی می‌باشد. تعدا رینگ‌ها در هر پیستون بسته به نوع موتور و تراکم مورد نظر از سه تا پنج و گاهی تا هفت رینگ متغیر می‌باشد. موتورهای بنزینی معمولی بندرت دارای بیش از سه تا چهار رینگ هستند اما موتورهای دیزلی معمولا دارای 5 تا 7 رینگ در هر پیستون می‌باشند

انوع رینگ‌ها

رینگ‌ها برحسب کار مخصوصی که انجام می‌دهند و نیز برحسب محل قرارگیری شان بر روی پیستون طبقه‌بندی می‌گردند. بر این اساس رینگ‌ها به دو گروه رینگ‌های روغن تقسیم می‌شوند.

کاربرد ویژه رینگ‌های پیستون

برای کنترل بهتر روغن ، اغلب از منبسط کننده‌های فنری در پشت رینگ‌های روغن استفاده می‌شود. در بعضی از موتورهای رینگ‌های روغن هم از بالا و هم در پایین انگشتی پیستون مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ضمن هر رینگ دارای یک دهانه است که با باز و بسته کردن آن می‌توان قطر رینگ‌ها را در موقع نصب کردن روی پیستون یا قرار دادن پیستون داخل سیلندر ، کم و زیاد کرد.

T21-3407010

وسیله‌ای است که در یک سامانه هیدرولیک دبی ایجاد می‌کند.پمپ‌ها یکی از دو بخش اصلی محرک اولیهسامانه‌های هیدرولیک هستند (بخش دیگر الکتروموتور یا موتور احتراقی است که توان ورودی پمپ را تأمین می‌کند).توان ورودی پمپ از یک موتور تأمین می‌شود و توان هیدرولیکی را به عنوان خروجی تحویل می‌دهد.در هیدرولیک صنعتی، پمپ سیال هیدرولیکتحت فشار را جاری می‌کند.نوع آبی پمپ‌های هیدرولیک، با استفاده از انرژی جنبشی آب در جریان، به آن نیرو وارد کرده و آب را به سطح بالاتری انتقال می‌دهد.در هر سیستمی قسمتی وجود دارد که قلب سیستم نام گرفته است که بدون وجود آن، سیستم از کار می افتد. در یک مدار هیدرولیکی این پمپ است که اگر از کار بیفتد سایر اجزای سیستم هم قادر به ادامه فعالیت نمی باشند.

برخلاف بعضی از تعاریف اشتباه پمپ در مدار فشار ایجاد نمی کند و وظیفه آن تولید و به جریان انداختن مایع مورد نظر ما می باشد.

چراغ مه شکن

این چراغ ها طوری طراحی شده اند که نوری پخش شده با فاصله کم تابانیده می شود تا در هنگام حرکت با سرعت کم مسیر خودرو بر روی  جاده را مشخص کند.

معمولا از این چراغ ها هنگام کاهش دید تا ۱۰۰ متر استفاده می شود و محل قرارگیری این چراغ ها طوری طراحی شده تا از میزان بازتابش نور را از روی برف و جاده کاهش دهد.

استفاده از چراغ های مه شکن در شرایط عادی غیر مجاز بوده و نمی توان این چراغ ها را جایگزین نور پایین خود مورد استفاده قرار داد.

چگونگی استفاده از چراغ های مه شکن خودرو

معمولا چراغ های مه شکن از طریق کلیدی مجزا و جدا از دکمه فعال کننده‎‌ی چراغ های جلو فعال می شوند. در بعضی از خودرو ها این چراغ ها بوسیله‎‌ی تعدادی دکمه که ۲ عدد هستند و یکی از آنها مخصوص چراغ های جلو و دیگری برای چراغ های عقب خودرو تعبیه شده است فعال می شوند. در دیگر خودرو ها نیز این عمل بوسیله کلید های چرخشی صورت می پذیرد، در این خودرو ها شما به راحتی کلید را در حالت مورد نظر خود قرار داده و چراغ ها روشن می شوند.

در بسیاری از خودرو ها یک نماد برای نمایش روشن بودن چراغ های مه شکن در نظر گرفته شده است، این نماد معمولا در کنار نماد روشن بودن چراغ های اصلی در صفحه نمایش پشت فرمان نشان داده می شود و شکل ظاهری آن در جهت نماد چراغ های اصلی است. نماد چراغ مه شکن محور عقب خودر نیز معمولا ظاهری در جهت مخالف نماد چراغ های اصلی دارد. طراحی چراغ های مه شکن به گونه ای است که زمانیکه چراغ های اصلی خودرو خاموش می شوند آنها نیز غیر فعال می شوند.

زمان استفاده از چراغ های مه شکن

برخی از رانندگان اینگونه تصور می کنند که با کمترین مه موجود نیاز به استفاده از چراغ مه شکن پیدا می کنند اما اینطور نیست. در ادامه توضیح خواهیم داد تا در چه مواقعی از چراغ مه شکن استفاده نمایید و در چه موقعی آن را خاموش کنید.

چراغ های مه شکن برای آب و هوای نامساعد که معمولا مربوط به مه می شود طراحی شده اند. همچنین در هنگام بارش برف و باران شدید نیز از این چراغ ها استفاده می شود. این چراغ ها بیشتر برای مشخص شدن حضور شما در جاده طراحی شده اند تا اینکه مسیر شما را روشن کنند بنابراین در شرایطی که دید کافی وجود دارد نیازی به استفاده از آنها نیست. و وظیفه‎‌ی روشن کردن مسیر به عهده‎‌ی چراغ های اصلی است. و این چراغ ها باید در زمانی که چراغ های اصلی برای مشخص کردن حضور شما در جاده کافی نیستند استفاده شوند.

قانون بزرگراه ها در مورد استفاده از مه شکن

تنها زمانی اجازه‎‌ی استفاده از چراغ های مه شکن را پیدا می کنید که شریط دید کاهش قابل توجهی داشته باشد.

شما تنها زمانی اجازه‎‌ی استفاده از چراغ های مه شکن را پیدا می کنید که شریط دید کاهش قابل توجهی داشته باشد، به عبارتی دیگر راننده نتواند تا ۱۰۰ متر جلوی خود را مشاهده کند. همچنین پس از بهبود شرایط دید خاموش کردن این چراغ ها الزامی است.

در خیابان هایی که سرعت مجاز ۵۰ کیلومتر بر ساعت است چراغ های روشنایی با فاصله‎‌ی ۱۸۳ متری از یکدیگر نصب شده اند، این مسئله میتواند به عوان یک راه حل مناسب برای رانندگان استفاده شود، به طور مثال اگر می توانید چراغ های خیابان بعدی را مشاهده نمایید نیازی به استفاده از مه شکن ندارید اما اگر شرایط جوی به گونه ای است که دید کافی وجود ندارد باید از چراغ مه شکن استفاده نمود.

با وجود اینکه چراغ های مه شکن برای دید بهتر طراحی شده اما رانندگان باید جانب احتیاط را نیز راعایت کنند، اگر شرایط جوی بیش از حد نامساعد است احتمال اینکه مسیر نیز لغزنده باشد وجود دارد، بنابراین بهتر است که رانندگان سرعت خود را کاهش داده و فاصله خود را با خودروی روبرویی حفظ نمایند تا در شرایط اضطراری بتوانند خودرو را کنترل کنند.